احساس میکنم دارم روزها و ساعت ها رو از دست میدم . دلم میخواد یه کارایی انجام بدم اما وقت نمیکنم یا گاهی تنبلی میکنم ، یه وقتایی خیلی خسته میرسم خونه و تا کارای روتین رو انجام میدم، وقت خوابه.
هی تو ذهنم برنامه میریزم که حتما هرروز مدیتیشن کنم یا حداقل یه دعای کوچیک، یه حرکت در راستای مسیر معنوی انجام بدم ، اما سرکار که انقد شلوغم به چیز دیگه ای وقت نمیرسه ؛ وقتی هم که باهمسرجان میرسیم خونه یکم درس می خونیم یکم کارای خونه رو با هم انجام میدیم دیگه شده ساعت ۱۰-۱۰:۳۰ و بدنم خسته س و دلم میخواد یکم استراحت کنم . و باز مث روز گذشته هیچ حرکت مثبت معنوی ای انجام نمیدم و فقط برنامه ش تو ذهنم باقی می مونه .
و دوباره روز بعد .
این که پیرزن پیرمرد ها وقتی میخوان دعا کنن میگن "خدا به عمرت برکت بده" همینه ها، اینکه خدا کمکمون کنه از ۲۴ ساعت بهره ی بیشتری ببریم .
بعضیا واقعا انگار ۲۴ ساعتشون دوبرابر ۲۴ ساعت ماس.کلی کار میکنن تو همون ۱روزی که ما هیچ کاری نمیکنیم .
گاهی فکر میکنم اگه بخوام بچه داشته باشم چی میشه . هنوز فقط خودمم و امیر ، کلی وقت کم میارم.
خلاصه الان یه حسرت کوچیک ته دلمه که چرا مدیتیشن و دعا و . انجام نمیدم. این تا حدودی احساس خسران بهم میده.
خدا به عمرمون برکت بده که بهترین بهره رو از زمان و منابعمون ببریم.
انجام ,یه ,رو ,وقت ,تو ,خونه ,انجام بدم ,دلم میخواد ,رو از ,انجام نمیدم ,تو ذهنم
درباره این سایت